پاورپوینت در مورد نقش سیگنالینگ در پیری سلولی در بافت‌های عصبی

خلاصه ای از مطالب شرح داده شده در پاورپوینت در مورد نقش سیگنالینگ در پیری سلولی در بافت‌های عصبی

مقدمه :

پیری سلولی یکی از مهم‌ترین فرآیندهای بیولوژیکی است که بر سلامت و عملکرد بافت‌ها، به ویژه بافت‌های عصبی، تأثیر می‌گذارد. در بافت‌های عصبی، پیری سلولی با کاهش کارایی عملکرد نورون‌ها، اختلالات سیناپسی، و افزایش آسیب‌های اکسیداتیو مرتبط است. این فرآیند به شدت توسط مسیرهای سیگنالینگ مختلفی تنظیم می‌شود که بر حفظ هموستاز سلولی، جلوگیری از مرگ سلولی و حفظ عملکرد سیناپسی نظارت دارند. اختلال در این مسیرهای سیگنالینگ می‌تواند به تسریع پیری عصبی و افزایش خطر بروز بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون، و دیگر بیماری‌های تخریبی عصبی منجر شود. تحلیل نقش سیگنالینگ در پیری سلولی در بافت‌های عصبی می‌تواند به درک بهتر از مکانیسم‌های پیری و توسعه روش‌های درمانی جدید کمک کند.

قسمتی از متن :

. چندین مسیر سیگنالینگ کلیدی نقش مهمی در تنظیم پیری سلولی در بافت‌های عصبی ایفا می‌کنند. این مسیرها شامل مسیرهای IGF-1/insulin، AMPK، mTOR، و مسیرهای مرتبط با استرس اکسیداتیو هستند.

مسیر IGF-1/insulin:

نقش و عملکرد: مسیر سیگنالینگ IGF-1/insulin نقش مهمی در تنظیم متابولیسم سلولی و بقای سلولی دارد. در بافت‌های عصبی، این مسیر به تنظیم رشد نورون‌ها، محافظت در برابر آپوپتوز و حفظ عملکرد سیناپسی کمک می‌کند. با افزایش سن، کاهش فعالیت این مسیر می‌تواند به افزایش استرس اکسیداتیو و آسیب‌های DNA در نورون‌ها منجر شود که باعث تسریع پیری سلولی می‌شود.

تنظیم پیری: تحقیقات نشان داده‌اند که کاهش فعالیت مسیر IGF-1/insulin می‌تواند به افزایش طول عمر و کاهش سرعت پیری سلولی در برخی از مدل‌های حیوانی منجر شود. با این حال، در بافت‌های عصبی، این کاهش ممکن است به ضعف عملکرد عصبی و افزایش خطر بیماری‌های عصبی منجر شود.